Ik wil een traditionele vrouw. Oké doei!!

“nee, ik heb geen kinderen” was mijn eerste blog op 23 juni 2013. Vandaag  precies 2 jaar na mijn eerste blog kan ik nog steeds zeggen “Nee, ik heb geen kinderen”. Als je denkt dat de bemoeienissen met betrekking tot mijn eierstokken gestopt zijn dan kan ik alleen maar zeggen “nooit van je lang zal ze leven”.  “Edat ta subi Christine, bo tin ku wak un homber pa traha yu kune”, mijn antwoord is nu standaard, “zal ik doen” met een geforceerd glimlachje en instemmend knikje. Discussiëren heeft geen zin meer over dit onderwerp. Ik kan mensen er toch niet van overtuigen dat ik het echt anders had gewild.

Hoe langer ik vrijgezel ben hoe dunner de spoeling wordt. Veel mannen hebben al een relatie of liegen dat ze vrijgezel zijn.  Zelfs de zogenaamde Christelijke broeders die elke zaterdag of zondag in de salon/zaal of kerk zitten liegen over het vrijgezel zijn. Ik merk dat ik steeds minder geïnteresseerd ben in het in contact komen met mannen. De interactie met mannen is vaak oppervlakkig. Als manblindheid en mandoofheid ziektes zijn dan weet ik zeker dat ik langzamerhand beginnende symptomen van deze ziekte heb. Ik hoor vaak pas later van vriendinnen, “bo no a tende e gai yama bo” of “e gai ei tabata wak bo”. Ik moet dan vaak heel hard nadenken welke guy naar me heeft gekeken of iets gezegd heeft. Het is lekker veilig en rustig in mijn coconnetje.

De laatste keer dat ik een gesprek had met een man die in mij geïnteresseerd leek. Gaf hij aan dat hij een traditionele vrouw wilde. Wat is een traditionele vrouw anno 2017? Naarmate ik meer met hem sprak leek het erop dat hij gewoon iemand wilde daten die net als zijn moeder is. Zijn moeder was zijn grootste voorbeeld van hoe een vrouw moet zijn. Gehoorzaam, niet al te ambitieus en niet een al te grote mond, het huis moet netjes en eten op tafel. “Wat is een grote mond”  vroeg ik hem, terwijl ik langzaam een maagzweer voelde opkomen door het gesprek dat ik met hem had. Ik denk bij een grote mond meteen aan een vrouw met een grove vocabulaire. “Nee, grove vocabulaire dat was het niet”, zei hij. Hij wilde absoluut geen vrouw die een te uitgesproken mening heeft. Nou dude, keep on walking. Hij heeft vast mijn blogs op T’aki mi ta beba niet gelezen.

Ik kom in het dagelijks leven veel vrouwen tegen die heel openhartig zijn tegen mij  over daten, relaties en seksualiteit.  Wat mij opvalt is dat er nog steeds veel vrouwen zijn die door hun relatie zich niet ontwikkelen op persoonlijk gebied. ”Mi frei no ta ke pa mi bai skol” of “semper mi ta ke mi mes negoshi pero mi no ta tin mag di mi kasa”. Foi ora bo tin un homber ku ta bisa bo ku e no ke pa bo bai skol of e ke pa bo stòp ku skol, bo tin ku kuminsa pak bo maleta anto hala kita. De dag dat de “ik wil een traditionele vrouw” je verlaat voor de dochter van de buurvrouw en jij alleen achter blijft met jullie kinderen die hij niet onderhoudt, ben jij degene die jezelf moet redden.

Ik ga nog liever seksloos, relatieloos en kinderloos dood dan dat ik mijn ambities en dromen aan de kant zet voor een man. De reden waarom ik nog vrijgezel ben is denk ik wel helder. Niet omdat ik een kinderwens heb, moet ik me inlaten met elke guy die “dushi kon ta” zegt en als ik hem werkelijk vertel hoe het gaat hij van mijn schrikt en liever wil dat ik minder van alles ben, minder ambitieus, minder gezellig, minder leuk. Ik wil dat de man die de vader van mijn kinderen wordt een is die nieuwsgierig  naar mij wordt als hij aan mij vraagt “dushi kon ta” en ik hem werkelijk vertel hoe het gaat.

 

P.s Als je bestaat inbox me..

Christine Analise Alvarez

 

Ki dia e asuntunan aki ta stòp

Begin dit jaar was er veel ophef over de haardracht van Belkis Osepa (journaliste). Het kapsel van Belkis viel niet binnen de comfortzone van bepaalde mensen. Belkis had voor de verandering Bantu knots op haar hoofd. Een kapsel dat bij veel donkere vrouwen over de hele wereld populair is. Het kapsel was voor sommige mensen zo aanstootgevend dat mensen zelfs het lef hebben gehad om haar werkgever te bellen en te klagen.  Dit verhaal heeft diverse media kanalen gehaald. E kos aki egt a kansa mi. Ami no por ku hende mente chikitu ku semper tin ku kritiká tur kos ku no ta kai den nan comfortzone.

Rihana ku Bantu Knots. Picture by Getty images

 

Tot mijn grote verbazing las ik deze week weer een verhaal op social media van een jongeman die zijn locs moet afknippen om in aanmerkingen te komen voor een vast contract. “WTF” dacht ik. Dus deze jongeman heeft 2 jaar lang voor het bedrijf gewerkt getoond dat hij een goede werker is, maar voor een vast contract staan zijn locs hem in de weg. Pure machtsmisbruik! Wat ik het ergste vind is dat mensen dit soort zaken goed praten met een “ja maar”. Niks te “ja maar”! Dit is discriminatie. Het woord discriminatie blijft  een vies woord. Je mag je vooral niet gediscrimineerd voelen of iets benoemen als discriminatie.

Picture by Basha bou

Terwijl ik de diverse reacties las op Facebook van mensen was ik blij dat er toch ook mensen bij zaten met goed verstand die hem niet adviseren om zijn locs af te knippen, maar hem adviseren om een advocaat in te schakelen. Ik snap echt dat zo’n jongeman het moeilijk vindt om zijn baan te verliezen en misschien wel kiest om zijn locs af te knippen, omdat hij nou eenmaal twee jaar bij dat bedrijf werkt en het is misschien nog wel moeilijker om elders een baan te vinden. Hij moet een stuk van zijn identiteit af knippen om binnen de narrow mind van anderen te passen.

Dit hokjes denken is de yu di tera aangeleerd! Aangeleerde dommigheid. Vanaf de basisschool wordt er al bepaald welk haardracht wel toegestaan is. Op veel scholen zijn locs niet toegestaan en jongens met lang haar moeten hun haar knippen.  Docenten die in Nederland gestudeerd hebben en die terug willen komen, maar een gouden tand, tatoeages of locs hebben dienen deze te verwijderen als ze op bepaalde scholen willen werken. We blijven maar roepen dat er een braindrain op Curaçao is, maar ondertussen worden gekwalificeerde mensen met goede diploma’s om bepaalde uiterlijkheden afgewezen voor banen.

We hebben niks geleerd besef ik me elke keer weer. Meester en slaaf.  Je identiteit mag er niet meer uitgeslagen worden met een zweep men kiest andere methodes om de identiteit van mensen te ontnemen. Mensen accepteren het en sluiten de ogen. We blijven “Ja maar”  zeggen. Maar goed wat kunnen we “verwachten van mensen die hun kinderen opvoeden met het idee dat zwarte Piet oke is”, “bin kas ku un partner koló kla pa drecha famia”, “si un artista favorito ta den un partido polítiko tin ku vota riba e partido ei” en ga zo maar door.

 

When slaves were captured, their hair was cut off, in order to begin the process of eradicating their sense of culture and identity.

Ora e gainan ku bosnan ta ninga na skol óf trabou djis pasobra nan tin locs tira atrako, mata hende tur hende ta puntra “Korsou na unda nos ta bai” e ora ei si tur hende ke resa pidi Dios pa yuda nos pueblo. Het is dan te laat.

Als ik je uitkleed

Als ik je uitkleed.
Jouw kleren. Ik schuif ze over jouw lichaam heen.
Ik kleed je uit. Push up bra, corrigerend lingerie.
Sokken uit. Schoenen uit. Weg.
Hoge hakken, gympen, platstampertjes.
Piercings in tong, borsten, onder jouw lip.
Oorbel uit. Oorbellen uit.

Ik kleed je uit.
Weg met dat toupetje. Ik scheer je kaal.
Ik kleed je uit en ik haal alles weg.
Jouw nepborsten en nepbillen.
Mascara, concealer, gelnagels.
De edelsteentjes op jouw teennagels.

Ik kleed je uit en ik haal weg.
Tassen, smartphones, waistshapers
Zonnebrillen. Jouw doorgebruinde kleur.
Jouw uniform met alle strepen, dassen.
Broches, manchetknopen.

Ik kleed uit en ik ontdoe.
Ik haal alle complimenten weg die je ooit hebt gekregen.
De beledigingen. Jouw lot. Jouw verleden.
Een rozenkrans. Een boerka.

Ik kleed je uit en ik laat je achter.
Zonder diploma. Jouw jarenlange werkervaring.
Jouw titel. Jouw functie. Status. Achternaam.
Zonder kinderen, man of vrouw.
Mannen of vrouwen.
Bijvrouwen of bijmannen.

Ik kleed je uit en je bent dakloos, autoloos.
Zonder geld, spaargeld, pensioengeld.
Zonder de wekelijkse netwerkborrels, nachtelijk uren op werk.

Ik kleed je uit.
Als ik alles van je weghaal.
Jouw kleur.

Een spiegel voor je.
Ogen dicht.
Ogen open.
Je kijkt.
ben jij dat in die spiegel?
Ben je blij met wat je ziet?
Doet het pijn?
Wat je ziet.
Kan je lachen om wat je ziet?
Is dat wat ik ook zie, als ik je zie?
Is dat wat je wilt dat ik zie als ik je zie?
Of wil je niet dat ik zie wat jij ziet?

Als ik je ontdoe van alles om je heen.
Ben je nog wie je bent?
Naar wie jij verlangt?
Ben je gelukkig met wie je bent?
Als ik alle maskers, muren,
Sociaal wenselijke antwoorden, verwachtingen van buitenaf.
Als ik die weghaal.
Ben je er nog?
Ja, als ik dat weghaal.

Wie ben je zonder opsmuk, tierlantijntjes, vernuffigheden?
Zonder overmatig gelach op grapjes die je eigenlijk niet begrijpt.
Zonder toch maar doen wat er van je wordt verwacht.
Zonder sarcasme, zwartgallige humor.

Wie ben jij?
Echt. Eerlijk. Rauw. Puur.
Van binnen.

Pak een spiegel. En kijk.
Kijk echt naar jezelf.
Niet omdat je een haartje moet wegtrekken voor een perfecte wenkbrauw, baard, snor.
Of om zeker te zijn dat er geen snotje hangt.

Kijk.
Kijk naar jouw ogen.
Kijk.
Kijk in jouw ogen. Door jouw ogen.

Voor even is het stil om je heen.
Niemand om je heen.
Kijk maar nog eens.
Kijk niet weg. Kijk naar jezelf.

Als ik je uitkleed.
Ben je vrij.
Vrij.
Kies bewust wat je terugzet.
Bezit is vergankelijk.
Zuinig spaarzaam bewust.
Vrij.

De dehumanisering van de mensheid.

Het is 31 december 2015.
Mijn auto heb ik net geparkeerd aan de Waaigat.
Ik loop langs Movies.
De geur van hete pis. Pishi kayente. Mi tin un pishi kayente.
Hete pis als je echt hoognodig naar de wc moet nadat je tien biertjes op hebt.
Ik slenter door.
Op mijn mooist. Je hebt van die dagen dat je jezelf echt mooi vind.
Dus niet als mensen het tegen je zeggen. “ je ziet er goed uit, terwijl je precies op die dag super klote voelt”. Dat vind ik trouwens altijd zo raar. Zie ik erg echt goed uit of voelen ze dat het helemaal niet goed gaat en is het hun manier om mij op te pimpen, te boosten, te empoweren.
Ook leuk, maar de leukste dagen zijn de dagen dat je zelf voelt dat je gewoon masterlijk bent.
Op en top. Loop ik daar.
Mijn indigoblauwe jurkje aan. Nauwsluitend. Sandaaltjes.
Haar is on fleek. Natural hair is on fleek baby.
Armbandjes. Al mijn armbandjes uit de kast. Dat zijn mijn souvenirs.
Voor mij geen ijskastmagneetjes made in China.
Nee, armbandjes uit……misschien ook made in China.

Ik loop. Ik geniet van mezelf.
Van Curaçao. De binnenstad. Van de verse geur van de pagara.
Ik loop naar mijn bestemming. De centrale bank. Afsluiting van het jaar.
Eten, vreten, dansen. Naar mensen kijken. Dat is mijn bezigheid. Heerlijk.
Kijken en luisteren. Naar verhalen. Sfeer proeven. Sfeer bepalen.

Ik ga de bocht om en ik zie haar.
Ik ga de bocht om en wat ik zie daar?
Karton, een kussen gemaakt van oude kranten.
Vier bakken vol rijst.
Ze ligt op haar zelfgemaakt en flexibele “binnen tien tellen ben ik weg” eenpersoonsmatje.
Vòòr haar vier bakken rijst.
Ze kijkt niet op.
Ze ziet me niet eens.
Ziet niet dat ik er mooi uitzie.
Dat ik een goede dag heb.
Dat het de afsluiting is van het jaar.
Ze ziet alleen haar vier bakken vol rijst.
Ze ziet dat ze nu rijst heeft.
Dat ze nu een slaapplek heeft.
Dat ze nu niet lastig wordt gevallen door alledaagse mannen die haar een niet alledaagse verzoek willen doen.

Ik steek over. Ik kijk haar niet aan.
Ik wil me niet slecht voelen. Niet op deze dag.
Het is namelijk 31 december 2015.
De afsluiting van het jaar en ik voel me goed.

Ik steek over en ik dans.
Ik steek over en ik eet.
Ik maak foto’s, selfies.
Ik lach, ik glimlach, ik schaterlach.
Ik vereeuwig het moment, maar dat moment..
Dat moment blijft in mijn hoofd.
Ik loop naar buiten en ze is weg.

De deur gaat open.
Ik kom in een ruimte. Geroezemoes. Verhalen veel verhalen.
Geen gelach.
Verhalen veel verhalen.
Ik hoor je niet.
Ik zie je wel.
Achter glas.
Jij zit achter een glas.
Oké plastic dan. Zal geen glas zijn, maar dat klinkt beter.
Ik wil je aanraken maar dat mag niet.
Je hebt het goed.
Het gaat wel goed. Je hebt een grote cel. Zeg je.
Het gaat wel goed. Ik doe onderwijs. Heb al wat certificaten gehaald.
Hoe groot een cel ook is. Je kan wel je eigen toilet, doucheruimte, plasma tv hebben.
Je zit vast. Muurvast. Kan nergens heen. Mag nergens heen is. Is bepaald.

Ik wil je aanraken, maar dat mag niet.
Aanraken is belangrijk weet je.
Weten ze dat wel.
Een knuffel, een kus.
Weet je.
Aanraken.
Aan de afspraak houden. Niet aanraken.
De dehumanisering van de mensheid.
Geen aanraking, liefde, aandacht.
Geen emotie tonen. Je bent een gevangenbewaarder.
Het raakt me niet.
Ik raak je toch aan.
Ik doe niet mee met dit systeem. Deze afspraken.
Bezoekerstijd is om. Zo snel. Drie zware deuren gaan open en dicht.
Ik sta weer buiten.

The catwalk called Roodeweg

 

“Your Island has the most beautiful people in the world”. Ik keek naar hem en ik knikte trots. “Natuurlijk hebben wij de mooiste mensen van de wereld” dacht ik.

Het duurt een eeuwigheid voordat Carnaval begint. We zitten ruim twee uur te wachten voor carnaval eindelijk begint. Gelukkig is het gezellig. We luisteren een beetje naar muziek, we barbecueën en we  kijken naar de straat. De straat daar gebeurt het allemaal.  Roodeweg is veranderd in een ware catwalk. De onopvallende weg is veranderd in een plek waar alle mooie mensen zich verzamelen. Bijna alle vrouwen/meisjes hebben hun best gedaan om er piekfijn uit te zien. Alles is “on fleek”. De mannen/jongens hebben hun strakste skinnyjeans uit de kast gehaald, baard tot elk haartje bij laten werken en paraderen net als de vrouwen op en neer over Roodeweg. Zelfs de agenten en ambulance personeel die voorbij lopen zijn een genot om naar te kijken. Ik wilde zelfs gearresteerd worden door een paar van die agenten die ik  zag lopen. Ik wilde spontaan flauwvallen of in ademnood raken om mond op mond beademing te krijgen van een van die ambulance broeders. Helaas, bleef dit allemaal bij wilde gedachten.

Terwijl ik naar alle mensen kijk die voorbij lopen denk ik; Op ons eiland hoef je alleen maar een paar stappen te lopen om iemand tegen te komen met één van de 7 schoonheden. 

 

Carnaval foto’s door Jason Fullinck

 

In 17^de eeuw zijn de 7 schoonheden in Frankrijk ontstaan.  Voor mij zijn de 7 schoonheden een gepasseerd station. Vooral het feit dat één van de 7 schoonheden een bleke huid is. Een donkere huid wordt in vele landen nog steeds niet gezien als schoonheid, zelfs op Curaçao zijn er nog steeds mensen die geloven dat als je huid licht is je van betere komaf bent of mooier bent.  Ik heb nog 7 toevoegingen aan de bestaande 7 schoonheden.

1. Donkere huid
   Op Curaçao hebben we mensen in alle tinten mooi. Van diep bruin tot wit. Zoveel ongekende schoonheid.

2. Kabei ( natural).
   Kabei natural is nog steeds niet een schoonheidsideaal. Ik vind ons “kabei natural” sowieso tot een van de schoonheden behoort. Dit betekent niet dat ander haar niet mooi is. Kabei natural heeft veels te lang een negatieve stempel gehad en moet nu wel als schoonheidsideaal gezien worden, zodat wij er anders over gaan denken.

3. Dreadlocs
   Zoveel mensen op ons eiland met prachtige locs en tot de dag van vandaag wordt dit gezien als vies en onverzorgd. Als wij dreadlocs gaan embracen en als een schoonheid  zal de beeldvorming over mensen met dreadlocs ook veranderen.
   

   
4. Prachtige tanden. Onze mensen hebben de mooiste smiles ter wereld.
5. Mooie mond. De meeste mensen die je voorbij ziet komen hebben een mooie mond, mooie lippen. Volle lippen werd heel lang niet als schoonheidsideaal gezien. Op dit moment is het opeens een hype en wil iedereen mooie volle lippen.
6. Billen, heupen en benen. Volgens de media was het altijd zo geweest dat te veel billen, heupen en benen geen schoonheidsidealen zijn. Veel “Yu di Kòrsou”hebben prachtige benen, billen en heupen. Embrace it.
7. Volslank/ diki. Te lang is het schoonheidsideaal dun geweest geweest. Op Curaçao. Zien we dat vrouwen hun curves embracen.

Het is belangrijk dat we meer van onze eigen mensen gaan houden. Stop di bisa ku no tin muhe of homber nechi/ bunita riba nos Isla. We zijn niet allemaal de Judeska’s en de andere personages die Jandino neerzet.
We hebben alle schoonheden en we kunnen onze eigen schoonheden creëren en accepteren.

Hende nechi nos ta.

 

Robin Fotography

Robin Photography

 

Christine Alvarez

 

Papia ta nada, Hasi te kos!

Sintá kómodo na kas, 2 mensahe ta drenta riba mi telefòn. Amigunan kièr sa kiko mi ta pensa di e bochincha i payasada kreá den parlamento di Kòrsou. Nan sa ku mi gusta e siensia di polítika. Pero e nivel di politikeria aktual na Kòrsou si ta den pasa mi forsa. Na prome instante mi kièr a keda leu i ignora mas tantu ku ta posibel. Ta poko luna pasá pueblo a tuma delastèr un t-shirt di partido ku nan por a haña anto tòg vota pa un otro. Tin kaminda na Kòrsou ku ahinda e banderanan ta pegá. Atrobe polítikonan tey kita hilchi i bisti kèds pa kana den bario. Kampaña di elekshon 2017 ta den full swing. Ta parse ku e biaha aki lo bai tin mas probechado i tirado di pará ku nunka.

Frankamente poné henter e bululú di kita, pone, sostené, bai laga koalishon, bai laga partido i posponementu di elekshon aki no mester keda nos straño. Pa goberná un pais di 150 mil hende  efektivamente ta sumamente kompliká. Tin muchu faktor pa konsidera. Pa esey mes personalidat di e polítiko ta resaltá mas ku lokual e tin di bisa o para pe. Nos elekshon ta un sertámen di popularidat.  For di ora ku ken ku ta ta riba lista spera ku ki ku ta por pasa.

Parlamento ta un ehempel di pueblo o pueblo ta ehempel di parlamento?

Pueblo di Kòrsou ta enormemente opseshoná pa material. Pesey hopi hende a pèrdè nan dignidat i intregidat. Meskos ta konta pa parlamentarionan. Na bon papiamentu nos ta bisa ku nan no tin wesu di lomba. Bo no por ta 50% single ni 50% integro, asina tambe bo no por tin 50% prinsipio!

Den un komunidat kaminda hopi ta sin prinsipio tòg nan kièr sapatiá ora parlamentarionan aktua meskos. Falta di prinsipio ta krea espasio pa manipulashon i aktonan ku ta desgrasiá e komunidat.  Mas i mas e pueblo ta birando un pueblo sin bèrgwensa. Tantu pober komo riku, pa esnan studiá i esnan sin skol, hustifikashon di ladronisia o di kos robes a bira normal. Polítikonan ta parti di pueblo, si pueblo ta sin bèrgwensa, nan tambe lo ta sin bèrgwensa!

Wak kon den korto tempu kuantu a keda manipulá sin sá!

• Schotte a usa Cijntje
• Cijntje a usa Leonora
• Huntu nan a usa Cordoba, Braam, Mozes i Dannawi
• Suzy a usa Koeiman
• Koeiman a usa Rozendal

Bo ta kapas di tene duele pa ku sra. Rozendal. E mester a keinta banki di un tim ku ya ta tin dos karchi korá, pa kolmo nèt ora ku entrenado a mandé bai kalentá, rèfri a para wega!

Mientras demasiado hende skohe pa laga kultura di miedu dominá, Kòrsou lo no progresá! 

Hopi ta kere ku seniornan Koeiman i Rhuggenaath lo saka voto i resulta e kambio nesesario paso nan ta “hende drechi”. Mi ta spera ku esaki resultá berdad, mi duda ta paso den e vèlt kaminda nan tin ku operá tur regla i étika ya no ta eksistí. Mi ta miranan pa deportistanan ku ta bon den slagbal, pero awor den bom di 9 inning nan tin ku enfrentá Kenley ta riba montikulo. It’s a different ball game!

Pa e situashon aki kambia, pueblo tin ku lanta. Komportashon den sala di Parlamento lo kambia rápido asina ku tin 5 mil hende riba plench’i di parlamento. Tur marioneta lo transformá den parlamentario manera mester ta. E YDK ta kla pa bai Punda ora tin kos ta toka, pero ora ku mester subi plench’i e ta preferá di subi Facebook tur na hashtag Tula taught me. Tula a trata na siña nos algu, pero e gran mayoría te ahinda no a kompronde e lès.

E situashon di Kòrsou ta manera e garoshi ku mester yega e top di seru. Pueblo di Kòrsou kompletu ta sintá den e garoshi. Tin un kabuya largu i diki mará dilanti ku ta esential pa hala e garoshi. Ta reina un ambiente konfuso den e garoshi. Mientras ku un grupo ta diskutí, reklamá i konstatá ku e garoshi no ta moviendo, otro gruponan a disidí di forma un ambiente ameno. Ta un grupito a baha for di e garoshi i kuminsa kita piedra, dèmpel buraku i move rama ku ta stroba. E grupo aki mester wanta hopi kritika foi esnan sinta den e garoshi.   Solamente si tur hende trapa di un manera synchronisá tras di e grupo ku ta hala e kabuya e garoshi ta progresá. Mientras tin hende ta trapa pa bai dilanta i asina yuda, tin otro ta sintá komodo sin soda lastrando nan pia abou, ku pia riba brek o asta komfortablemente ku nan pia na laira.

A yega ora pa tur YDK wak den spil i puntra nan mes si nan ta yudando e garoshi o si nan mester baha pa no stroba adelanto.

E Pos Bashí

E ultimo 1 aña i mei mi a skirbi 76 blog. Den hopi di nan mi a duna opinion skèrpi tokante susesonan na Kòrsou o trese ideanan dilanti ku lo por kontribuí na un miho Kòrsou. Tin di e topíkonan tabata asta kontroversial. Manera por a spera mi a haña basta message i comments riba e blognan. Tres kategoria di reakshon tin, Positivo; esta esnan ku ta “eens” ku mi i ku ta laga un mensahe kortiku atrás. Negativo; esnan ku no ta komparti mi opinión i ta laga un mensahe largu atrás. Silensio; E grupo di mas grandi ta esunan ku ta lesa sin laga niun komentario, like o share atrás. Mi sa di nan paso e statistiknan di Facebook ta mustrami delaster un detaye.

E grupo silensioso aki ta mas interesante ku e prome dosnan aunke mi ta apresia tur. Na mi pareser e ta mustra kon pueblo di Kòrsou ta hinká den otra. Un grupo chiki ta sea rebeldía, murmurá, kontribuí enfin laga nan bos zona positivamente o negativamente. Pero na mes momento un grupo muchu mas grandi ta skohe pa keda ketu i sigui riba kaminda BAU – Bida As Usual -. Delaster un hende den e grupo aki lo tin nan motibu pa aktua asina.

Ora mi hala atrás, bisti mi bril krítiko i generalisá, mi konklushon ta ku nos pos di “Fe den Desaroyo di Kòrsou” ta bashí. Ta mane nos ta den un tunnel pa basta ratu kaba sin ta mira e lus na final anto pesey konhuntamente Kòrsou a disidi ku ta bon asina. Kòrsou tine asina bon ku nos no sa mes ku por mihor. Nos tine asina bon ku hopi no ta sinti nan mes yamá pa move, ni subi kaya demonstra, ni duna prohimo un man mas. Nos sistema polítiko ta antikuá i nos polítikonan falta e vishon i liderazgo pa yuda solushoná e tantísimo problemanan struktural na Kòrsou.

Pa motibu di tur esakinan Kòrsou ta keda skohe prioridatnan robes. No laga nos gaña nos mes, lo no bin kambio tampoko paso banda ku un Gobiernu nobo no por kambia kos di awe pa mañan, tin muchu hopi hende ta probechando di e prioridatnan robes aki. E grupo inteligente ta keda ketu pa motibu di miedu i e grupo ignorante ta borotá masha konfidente.

Pa hopi porblema na Kòrsou sèn no ta e (uniko) solushon. Méritokrasia, esfuero, komunikashon, i simplemente un mente ku ta pensa den solushon enbes di problema ta yega mas lew i solushoná muchu mas ku nos ta pensa.

Pa SDK no tin sèn, henter aña muchanan no por a haña zwemlès.

Pa skolnan no tin plaka, pa bachelor opleiding di polis si tin.

Pa traha kruithuis no tin plaka pa fiesta di North Sea Jazz si tin.

Pakiko drecha e servisio di Insel Air, ora ku mester di sèn Gobiernu lo yuda tòg.

Pakiko drecha kasnan kantu di ruta, Karnaval lo pasa den kaya tòg

Pakiko drecha entregamentu di bòm di gas, Curoil tin ganashi tòg

Pakiko drecha servisio bankario, kliente lo para den rei i paga 5 florin pa kada chèk depositá tòg

Pakiko papia berdat den sala di parlamentu, korantnan lo publiká mentira tòg

Loke no ta tumando luga ta e dialogonan tokante tópikonan di importansia pa futuro di Kòrsou. E pais ku nos tur lo muri bai laga atras pa nos yunan i nan yunan. Tópikonan manera; konta bai hasi ora venesolanonan kuminsa bin buska refugio na Kòrsou, kua strategia ta bai ehekutá pa strukturalmente baha desempleo bou di hoben? Kon ta bai kubri e gastunan astronómiko di salubridat públiko den futuro? Kon ta garantisa ku kalidat di bida di e yu di Kòrsou lo krese den futuro? Kon lo adaptá nos sektor di turismo awor ku Cuba a habri porta?

Un pais ku no ta pensa riba su futuro ta destiná pa frakasá.

Maske mi DNA ta ponemi den grupo number unu. Pa 2017 mi a palabra ku mi mes pa bai keiru den grupo number 3 un ratu. Lo bai ta difisil, pero ratu ratu lo bo tin ku sali for di e comfort zone. Lo mi bai tene e boka será pa un ratu indefiní i pensa un otro manera pa kontribuí.

Den 2017 mi opinión lo keda pami!.

So long readers! So Long

Facebook ta stroba bo di haña trabou

 Awendia ta tur hende ta riba medionan sosial (Facebook, Instagram i Snapchat pa nombra un par). Asta Mai ku Pai a hañanan ta traha un profil riba Facebook, pa keep up k’e muchanan. Asta den bo buskeda di trabou, sosial ta hunga un ròl importante.

Por ehèmpel, ora bo wòrdu invita pa un sollicitatiegesprek, mayoria biaha den e invitashon, e kompania ta pone e nòmber di esnan ku lo ta enkarga ku e entrevista. Si bo ta sigiendo tepnan ku ta wòrdu duna na bo, e prome kos ku bo ta hasi ora bo kaba di dal bo happy dance (paso come-on, porfin bo a wòrdú invitá pa un sollicitatiegesprek), ta subi internèt i buska pa wak ken e personanan ku ta bai entrevista bo ta.

Pero meskos ku abo ta buska e personanan ku ta bai entrevista bo. Di mesun manera aki e kompania tambe lo por buska pa sa ta ken bo ta.

I awor e pregunta ta: Ora nan bai buska bo riba Facebook, loke ku nan haña, lo traha na bo fabor durante bo solicitatie of juist niet?

Palabra malu so ta skeiru den bo comment

 

 

 

 

E pregunta aki ta unu, sumamente importante. Paso ora mi subi Facebook, mi ta mira hende ta reklama ku nan no ta hañando trabou. Pero ora bo bai wak, tin bia ta mesun hendenan aki ta koba mama di ken ku ta ku no ta komparti nan opinion den e sekshon di komentario riba Facebook. Ta request hende pa bai laba atras pa loko riba paginanan di notisia etc.

Awor imagina bo ku bo futuro doño di trabou tin ku bai buska bo profil i topa e kosnan aki di bo online. Kiko bo ta kere nan lo pensa?

Si den un diskushon bo ta bira koba mama di un hende ku no ta komparti bo opinion. Nan lo por pensa ku bo ta un hende ku por bira insulta bo koleganan si un dia bosnan mester tin un desakuerdo.

Bo ta kere nan lo ke un persona asinaki deal ku nan klientenan? Un hende asinaki lo por aktua segun e prinsipio di ku kliente tin rason tur ora?

Bo Potrètnan

Otro kos ku ta hala atenshon dirèkt, ta bo potrètnan. Ora nan wak bo profil, ta potrèt di bo den fiesta, fuma of sakando dede meimei so nan lo haña? Laga mi bisa esaki: Ta bo profil i ta bo ta disidi kiko bo ta pone. Pero kiko bo ta kere e doño di trabou lo pensa si e mira esaki? Ami lo pensa ku e hende aki tin un tiki mal manera (e dede meimei ei). E fiestamentu, si ta dimas, esaki lo por tin un mal influensia riba su trabou.

Loke mi ke bisa ku e blog aki, no ta ku bo no mag hasi loke bo ke. Pero bo tin ku sòru pa bo deseonan ta kuadra ku bo akshonnan. Si por ehèmpel un trabou komo polis ta bo deseo… No por ta asina ku e recruiter di polis lo por haña plachinan riba bo Facebook ku ta bisa F*#! the cops!

Esaki ta un geval kaminda duidelijk bo akshonnan no ta kuadra ku bo deseonan.

Bo tin ku keda kòrda ku maske bo no ke, e lokenan ku bo ta komparti riba medionan sosial por tin un influensia negativo riba e.o. bo solisitut/aplikashon.

Mi sa ku hopi hende lo reklama bisa ku ta nan page, nan mag hasi loke nan ke kune etc.

Pero pensa esaki.. Kiko bo ta prefera:

Komporta bo mes riba medionan sosial i haña un trabou of sigui hasi paloko sin por kobra fin di
luna?

Guestblogger Lisander Bernardina

Hopi Skuma pero tiki Chukulati

Puntra kualke yu di Kòrsou ku a biba na Hulanda i nan lo konta bo ku “makamba gusta zeur”. No ta importa unda nan yega, sea trabou, kas, skol, den trein, den bus nan ta kla pa reklamá. Ora koi reklamá kaba, nan ta reklamá tokante e “weer”. Awor e Yu di Kòrsou a kopia e komportashon aki.

Ami semper a kere fielmente ku hende ku ta reklamá tur ora bai ta kontagosio. E koi ta pega!. Sin ku bo pensa bo tambe ta kuminsa. Pesey mi ta forsa mi mes di keda leu foi hende negativo. Sigur esnan ku ta reklamá sin proponé un solushon. Esaki ta e kategoria ku ta sintá mas serka di mi irritatiezone. Kièrmen esunnan ku mas ta traha riba mi nervio. Asina ku un hende kuminsa reklamá kos sin pia sin kabes o ninga di proponé un solushon pa ku su reklamo, ami ta hala kita!.

Antes ora ku bo kièr reklamá algu, bo mester haña un hende dispuesto pa skucha. Awendia retnan sosial ta pone ku hopi por kanalisa nan reklamo sintá nan so den nan stul di zoya ku telefon den man. Djis primi “submit” o  “post” i miles di hende lo mira kiko bo ti na kachete. Esaki ta asina fasil ku un grupo grandi a hasi’e nan hobby. Bo no por subi FaceBook sin topa reklamo. Yu di tera a bira ta reklamá delaster un kos riba Kòrsou sin puntra nan mes kiko nan por hasi pa mehora e situashon.

Si mi wordu forsá pa nombra un kos ku lo hasi un diferensia, mi ta skohe pa e mentalidat di pueblo.

For di chiki mester kuminsa siña e YDK ku e tin ku duna su maksimo. Mayornan I e sistema eskolar ta mester soru pa e mucha tur día di nobo perkurá pa ta miho ku ayera. No ta importa e aktividat, sea ta arte, baile, deporte o simplemente resultadonan di skol. Asina e pueblo ta lanta ku un tremendo “drive” pa ta mas effisiente, rápido o servisial. Esey ta hasi tur e diferensia.

E yu di Kòrsou ta papia hopi pero hasi tiki. Asina ku loke mester sosodé ta eksigí esfuerso I sodó di frenta, e kurpa ta bira due.

E situashon di Kòrsou ta manera e garoshi ku mester yega e top di seru. Pueblo di Kòrsou kompletu ta sintá den e garoshi. Tin un kabuya largu i diki mará dilanti ku ta esential pa hala e garoshi. Ta reina un ambiente konfuso den e garoshi. Mientras ku un grupo ta diskutí, reklamá i konstatá ku e garoshi no ta moviendo, otro gruponan a disidí di forma un ambiente ameno. Ta un grupo hopi chiki a baha for di e garoshi i kuminsa kita piedra, dèmpel buraku i move rama ku ta stroba moveshon. E grupo aki mester wanta hopi kritika foi esnan sinta den e garoshi. Un garoshi ku tin sufisiente pedal pa tur hende trapa mane baiskel i kontribuí na adelanto di e garoshi.  Ta solamente si e tur hende trapa di un manera synchronisá tras di e grupo ku ta hala e kabuya e garoshi ta progresá.

Mientras tin hende ta trapa pa bai dilanta i asina yuda, tin otro ta sintá komodo sin soda lastrando nan pia abou, ku pia riba brek o asta komfortablemente ku nan pia na laira.

A yega ora pa skohe e yu di Kòrsou ku ta yuda e garoshi i baha esun ku ta stroba adelanto na mal ordu!